Pół roku wcześniej podczas pobytu w Dubaju zdobyłem najwyższy budynek świata – Burj Khalifa. Teraz czas na numer dwa tego zestawienia, czyli Shanghai Tower. Zakręcony drapacz chmur, przypominający wijącego się węża ma 632 metrów wysokości, a taras widokowy znajduje się na 562 metrze, będąc zarazem najwyżej położonym ze wszystkich na świecie.
Dzisiejsza pobudka następuje w Hongkongu, gdzie przebywam od dwóch dni. Krótki wyjazd poza Chiny pozwala na skorzystanie z bezpłatnej wizy tranzytowej. Do Szanghaju dolatujemy około 12:00, następnie szybka odprawa paszportowa i wbicie wizy na 24h. Bagaż rejestrowany zostawiam w przechowalni na lotnisku, ponieważ po 23:00 wracamy do Polski. Cena to 13 RMB (ok. 7 zł) za cały dzień. Dla porównania w Hongkongu za trzy godziny płacę ponad 20 złotych.
Do finansowej dzielnicy Pudong, gdzie znajdują się najwyższe wieżowce w mieście, docieram metrem. Podróż trwa około półtorej godziny i kosztuje 6 juanów, czyli około 3,5 zł. Jest to bardzo niski koszt dojazdu z lotniska do miasta w porównaniu do innych miast na świecie.
Spacer po Pudong w Szanghaju
Wizytę w Shanghai Tower zaplanowałem na chwilę po godzinie 17:00, czyli około 50 minut przed zachodem słońca. Daje to możliwość zobaczenia miasta zarówno podczas naturalnego światła, jak i po uruchomieniu oświetlenia na ulicach oraz budynkach. Teraz czas na coś do zjedzenia. W Hongkongu, z racji na wczesną pobudkę, nie było na to czasu. Wybór pada na sprawdzoną w poprzednich dniach sieć kilku pierogarni otwartych w różnych częściach Szanghaju – Yang’s Fried Dumplings. 4 duże smażone pierogi wypełnione rosołem oraz wieprzowiną i krewetkami kosztują 12 RMB (ok. 6,5 zł). Konsumpcja odbywa się podczas siedzenia na krawężniku wśród Azjatów, każdy z nich jest uśmiechnięty od ucha do ucha widząc Europejczyka jedzącego podobnie jak oni.
Pozostały wolny czas poświęcam na spokojny spacer po biznesowej dzielnicy Szanghaju. Z bliska przyglądając się wieży telewizyjnej Oriental Pearl Tower, nawiązującemu do tradycyjnej chińskiej architektury Jin Mao Tower, Shanghai World Financial Center, często prześmiewczo nazywanego wielkim otwieraczem do piwa oraz oczywiście Shanghai Tower – najwyższemu budynkowi w Chinach.
O dzielnicy Pudong dowiesz się więcej TUTAJ.
Najwyższy budynek w Chinach, drugi na świecie – Shanghai Tower
Pierwszym pomieszczeniem, który widzimy po wejściu do budynku jest sala ze zdjęciami, filmami oraz makietami pokazującymi budowę Shanghai Tower i informacjami o innych najwyższych budynkach na świecie. Po obejrzeniu wystawy ruszamy w stronę wind, gdzie musimy odczekać kilka minut w kolejce. Winda jest jedną z najszybszych na świecie, osiąga prędkość 18 metrów na sekundę, a dotarcie do tarasu widokowego na 118 piętrze trwa 55 sekund.
Punkt widokowy oferuje obraz 360° na Szanghaj. Możemy podziwiać spektakularne widoki na miasto i piękną rzekę. Zobaczymy m.in. zabytkowe budynki wzdłuż Bundu, jedną z ikon nowoczesnego miasta – Oriental Pearl Tower czy będące najwyższymi budynkami Szanghaju przed budową Shanghai Tower – Shanghai World Financial Center oraz Jin Mao Tower.
Przed wizytą na Shanghai Tower polecam sprawdzić prognozę pogody i przejrzystość powietrza. Przez warunki pogodowe oraz smog widoczność z tarasu widokowego może być mocno ograniczona. Tak było także w moim przypadku, po wejściu na górę byłem w szoku – prawie nic nie było widać. Mimo, że będąc na zewnątrz nie widziałem żadnych przeciwwskazań pogodowych do wjazdu na górę. Sytuacja unormowała się dopiero po zachodzie słońca, gdy światła oświetlonych budynków zaczęły przenikać przez smog. Na drapacz chmur proponuje wybrać się właśnie wieczorową porą, unikniemy wtedy dużego rozczarowania.
Shanghai Tower – bilety i cena
Wstęp na Shanghai Tower kosztuje 180 juanów (ok. 100 zł), bez względu na godzinę. Najlepiej wybrać się, więc chwilę przed zachodem słońca i zobaczyć Szanghaj za dnia jak i wieczorem. Bilety można nabyć przez internet lub w kasach przy budynku. Ja zdecydowałem się na zakup na miejscu i w kolejce czekałem około 15-20 minut. Zaopatrzenie się w pamiątki w punkcie widokowym to koszt od 20 RMB w górę. Wieża otwarta jest od godziny 8:30 do 22:00.
Po spędzeniu około dwóch godzin na tarasie widokowym ruszam ku windom i wracam na lotnisko Pudong, gdzie przed północą czeka mnie wylot do Kataru, a następnie do Warszawy.